νεο καλλιτεχνικό σεμινάριο: αναπαλάιωση επίπλων

 

τα παλιά έπιπλα έχουν μια γοητεία... 

με χρώματα που μας αρέσουν, 

με προσωπική εργασία, 

μπορούμε να τα αναμορφώσουμε!

 

ο μαγικός αυλός: Δραματοποιημένα Παραμύθια απο τοΡέον!

το Μάιο, ξεκινάνε τα παραμύθια από το Ρέον!!!

παραμύθια για το νηπιαγωγείο.

Χρησιμοποιούμε κούκλες, αντικείμενα, κουστούμια,

και αφηγούμαστε τα παραμύθια.

Καλέστε μας να έρθουμε και στο δικό σας χώρο.

Σεμινάριο Scrapbooking: στο Ρέον περνάμε καλά και δημιουργούμε!

ελάτε να καλλιτεχνήσουμε!

έφυγε και ο Σοφοκλής Πέππας...

Ο γνωστός ηθοποιός διέπρεψε στο θέατρο, αλλά και στην τηλεόραση. Έπαιξε σε δημοφιλείς σειρές όπως το «Λούνα Παρκ», «Λωξάντρα», «Η Αίθουσα του Θρόνου» και το «Άφρικα», ενώ χάρισε τη φωνή του στον Παπαστρουμφ, στην ελληνική μεταγλώττιση της αγαπημένης παιδικής σειράς.

Στο θέατρο, ο Σοφοκλής Πέππας πρωταγωνίστησε σε παραγωγές του Εθνικού Θεάτρου στην Επίδαυρο (Πέρσες, Αντιγόνη, Έντα Γκάμπλερ) ενώ στον κινηματογράφο συμμετείχε μεταξύ άλλων στις ταινίες «Η σκόνη που πέφτει», «Ένα γελαστό απόγευμα», «Το τραγούδι της επιστροφής», «Ο Τζώνυς Κελν κυρία μου» και «Έναστρος θόλος». Το 2008 τιμήθηκε με το Βραβείο Βεάκη.

καλλιτεχνικά σεμινάρια στο Ρέον... (ή γιατί μας αρέσει να μαζευόμαστε...)

...αφορμή, ένας φίλος που μίλησε για καλή παρεά και έμπνευση...

όταν έφτιαχνα το Ρέον, ο στόχος μου ήταν ξεκάθαρος.

Δεν θα είναι μόνο ένα καλλιτεχνικό εργαστήρι!

Πρώτα απ΄όλα, θα έιναι ένας τόπος συνάντησης!

Ζεστός, φιλόξενος, ταυτόχρονα δροσερός και ανανεωτικός!

κατι σαν την εποχή της αναγέννησης....

Νέες ιδέες, συζητήσεις για φιλοσοφία, τέχνη αλλά και την καθημερινότητα...

Ενεργειακές θεραπείες, διαλογισμοί και πολλή αγάπη για τη ζωή!!!

και φυσικά, με όλη αυτήν την καλή διάθεση, εμπνεόμαστε και δημιουργούμε!

γι αυτό όταν μαζευόμαστε στο Ρέον, περνάμε πραγματικά καλά, 

και παίρνουμε δύναμη να συνεχίσουμε τους καθημερινούς μας αγώνες!

όταν τα παιδιά δημιουργούν...ή πώς το σύστημα καταστρέφει τη δημιουργικότητα!

ένα πλάσμα της φαντασίας μας... ένας εξωγήινος!!! 

τον έφτιαξε ο φίλος μου ο Αλέξης.... ετών 8!

με πολύ κόπο,πολλή φαντασία και μεράκι...

κι όμως.... τα περισσότερα παιδιά μετά απο τα 8 - 10 χρόνια τους, όταν οι δεξιότητές τους έχουν φτάσει πια σε σημεία εκπληκτικά...έχουν ήδη εμποτιστεί απο ένα στείρο εκπαιδευτικό σύστημα, έχουν "μεταλλαχτει" απο άνθρωποι δημιουργοί, σε καθοδηγούμενους αντιγραφείς, περπατούν ήδη με το κεφάλι σκυφτό, χωρίς να απολαμβάνουν τα χρώματα του ουρανού...

Ήλπιζα... στα μαθήματα χειροτεχνίας, ήθελα να δώσω μια διέξοδο στα παιδιά... να τους βάλω "δύσκολα" και να τα καταφέρουν. Να τους δώσω υλικά κι εργαλεία πρωτόγνωρα για την ηλικία τους... Να τα αφήσω ελεύθερα να εκφραστούν, να νιώσουν πως δεν περιμένουμε απο κείνα κάτι συγκεκριμένο.

Πίστευα πως δε θα είχαν ήδη "κλειδώσει"... ή τουλάχιστον πως θα κρατούσαν φυλαγμένο το κλειδί...

Ήθελα να το πιστέψω...κι ήθελα να φτάσουμε ψηλά... ακόμα και στα σύννεφα...

αλλά... καταφέραμε να "στεγνώσουμε" τα παιδιά, να τους στερήσουμε τις κλίμακες προς τους κόσμους της φαντασίας.

παρ όλ αυτά... ευχαριστώ τον Αλέξη, την Ιωάννα, την Ασπασία, το Δημήτρη, κι όλα τα παιδιά που προσπαθούν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους, κι εμάς...

προσφορές στα καλλιτεχνικά σεμινάρια του Ρέον!

επωφεληθείτε απο τις προσφορες στα σεμινάρια του εργαστηρίου,

κι ελάτε να γνωριστούμε  και να δημιουργήσουμε!!!

Νίκος Βασταρδης, καλό ταξίδι...

Θεατρικό παιχνίδι στο ΑΙΕ

ένα Σαββατοκύριακο ζώντας με το θεατρικό παιχνίδι.... πόσο όμορφο, πόσο αληθινό...

ανατρέψαμε τα πάντα γύρω μας...  καρέκλες, θέσεις, πεποιθήσεις....

μίλησα για όσα γνώριζα, μα πήρα πολύ περισσότερα...

εισέπραξα τόσα χαμόγελα, τόση χαρά... 

σας ευχαριστώ κορίτσια!

ελπίζω αυτό το κάτι που άλλαξε μέσα μας να διατηρηθεί... 

να το χρησιμοποιήσουμε στην καθημερινότητά μας,

να το μεταφέρουμε στα παιδιά, στις τάξεις μας...

ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ:

αφού κατακτήσαμε το πλαίσιο... ας φύγουμε απο αυτό!

ας δράσουμε προσπερνώντας τα όρια, καταρρίπτοντας το γνωστό, 

ας δημιουργήσουμε εκτός σχεδίου!!!!

Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ - ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ

http://youtu.be/q7w0nDNP3MA

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη




Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες
ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο
τώρα πετάνε αποτσίγαρα οι τουρίστες
και το καινούργιο πάν να δουν διυλιστήριο.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία
κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα
τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία
άδεια κορμιά σιδερικά παιδιά κι ελάσματα.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

κάτι απ τα παλιά... όταν ακόμη έψαχνα προς τα που....

Κάπως έτσι αποφασίστηκε:

Όταν γεμίσουν τα κύπελα κρασί, απ΄το παλιό,

ο Ευλογών θα αρχίσει το παραπέτασμα να ανοίγει

κι όλα τα Ιερά θα αποκαλυφθούν

σε κείνους που στήριξαν στον ώμο τους τον ουρανό.

Τα Ιερά και τα Άρρητα.

Αυτά που λεν, πως δε γράφτηκαν , δεν ειπώθηκαν,

κι είναι η ώρα τους πια να Είναι.

Κι απ΄ τις σκαλωσιές του Νου θα σκαρφαλώσει η φρόνηση.

Τα αρχεία των καιρών θα φυλλομετρηθούν κι ίσως βρεθούν λειψά.

Να λείπει ο χρόνος.

Να μη γεννήθηκαν. Να μην πέθαναν.

Αυτό που είπαμε ζωή, μια ανάσα ζεστή καλοκαιριού.

Αυτό που φοβηθήκαμε για θάνατο, απλώς δεν ήρθε ποτέ.

Κι όλη μας η ύπαρξη: αντικατοπτρισμός.

Ή ίσως , τίποτα.

τελευταία δημιουργία του εργαστηρίου!

...όταν ξύπνησε ο όφις....

αγαπημένη δημιουργία. 

ίσως τελικά η μεγάλη έκρηξη της δημιουργίας, να ήταν απλώς το ξύπνημα του όφι....

Κώστας Μόντης

 Σκέφτομαι τι κακό όνομα θάχουμε βγάνει στο σύμπαν.
Θ’ ακούν “γήινος” και θα κουμπώνονται.


Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ
Είχε εντέλει προσέξει
πως όσο προχωρούσε
τόσο χειροτέρευε η κατάσταση
κι έτσι αποφάσισε να διακόψει στον άνθρωπο

 

ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ
Την επάνδρωσες με δυο αποδιοπομπαίους αμαρτωλούς, Κύριε,
και να τ’ αποτελέσματα τώρα.

 

Ο ΘΕΟΣ ΚΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
Μας έκανε λίγους γιατί έχει πολλούς πούναι πολλοί.




Η ΦΥΛΑΚΗ
Το χειρότερο δεν είναι
που μ’ έκλεισαν σ’ αυτή τη φυλακή
και πήραν τα κλειδιά κι έφυγαν,
μα που δεν ξέρω ως πού φτάνει η φυλακή μου,
που δεν ξέρω το περίγραμμά της,
για να κάνω επιτέλους
σαν άνθρωπος κι εγώ
μιαν απόπειρα αποδράσεως.

 

ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ
Συγχώρεσέ τον Κύριε
που θα παρουσιαστεί αναμάρτητος
και δε θα ‘χη απάντηση όταν τον ρωτήξης:
“Εσύ τι έκανες τόσα χρόνια
Εσύ πού σπαταλήθηκες τόσα χρόνια”.

Ο ΘΕΤΙΚΟΣ ΚΙ Ο ΥΠΕΡΘΕΤΙΚΟΣ ΒΑΘΜΟΣ ΕΝΟΣ ΕΠΙΘΕΤΟΥ:

Τώρα έχουμε, Παναγιοτάτους, Παναγία μου.

Τώρα έχουμε υπερθετικούς βαθμούς.

Κι εσένα σ’ αφήσαμε στο θετικό βαθμό!

ο πολιτισμός δεν πίνεται σε πλαστικό ποτήρι...

βρε παιδιά, Ελλάδα είμαστε. Γόνοι του Ξένιου Δία. Που πήγε η ελληνική φιλοξενία; πού πήγε η ευγένεια του κεράσματος, της προσφοράς;

Θυμάμαι έρχονταν στο μαγαζί του πατέρα μου (εμπορικό ήταν) οι συνεργάτες για να απολαύσουν τον καφέ τους. Σερβιρσμένο με το δίσκο, σε κούπες όμορφες, γυάλινα ποτήρια... άσε όταν ήθελαν ελληνικό καφέ... ιεροτελεστία ολόκληρη.... το μπρίκι, η φωτιά...

Και τώρα πια, συνεργάζομαι με χώρους Πολιτσμού, Πνευματικά κέντρα των Δήμων, θέατρα, σχολές... και αν σου προσφέρουν ένα νερό, θα είναι σε πλαστικό ποτήρι... όχι βρε παιδιά, δεν κάνουμε έτσι πολιτισμό, δεν είναι αυτη η ψυχή της Ελλάδας.

Ας αρχίσουμε την αναπροσαρμογή που απαιτούν οι καιροί,
επανακτώντας την πολυτέλεια που οικοιοθελώς απωλέσαμε.
Ας δείξουμε την ευγένεια του ελληνικού πολιτισμού, της ελληνικής φιλοξενίας,
που με αυτήν γαλουχηθήκαμε, σε αυτήν στηρίζουμε την ανωτερότητα της φυλής μας.

απο τις "ανοιξιάτικες κατασκευές" στο ΑΙΕ

περάσαμε ωραία!

 δημιουργήσαμε

 θαυμάσαμε τα αρισουργήματά μας

και.... ποζάραμε!!!!!!