The Gayatri Mantra

Ευρυδικη- θέατρο Πορεία

Ευρυδίκη της Sarah Ruhl

(θέατρο Πορεία, χειμώνας 2012)

Συντελεστές:

Μετάφραση- σκηνοθεσία: Δημήτρης Τάρλοου

Σκηνικά-Κουστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου

Μουσική: Κατερίνα Πολέμη

Επιμέλεια κίνησης: Ζωή Χατζηαντωνίου

Στίχοι πρωτότυπων τραγουδιών: Στρατής Πασχάλης

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Video: Γιώργος Κουρμούζας

Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Κουτσοκώστα

Βοηθός σκηνογράφου: Τίνα Τζόκα

Διανομή:

Ευρυδίκη: Κόρα Καρβούνη

Ο Πατέρας της: Γιάννης Νταλιάνης

Ορφέας: Λαέρτης Μαλκότσης

Ένας Απαίσιος Ενδιαφέρων Άντρας/Ο Άρχοντας του Κάτω Κόσμου: Κώστας Γάκης

Ένας Χορός από Πέτρες:

Μεγάλη Πέτρα: Νεφέλη Μαρκάκη

Μικρή Πέτρα: Ελένη Μπούκλη

Βροντώδης Πέτρα: Σωκράτης Πατσίκας

Έψαχνα πάντα  μυστικιστικά περάσματα…

Σε κάθε παράσταση, κρυφοκοιτούσα πιο κάτω από τους ηθοποιούς, το έργο, την εικόνα, μήπως και βρω μια πόρτα παλιά, να με οδηγήσει σε καινούρια μονοπάτια μυαλού…

Κάποιες φορές  κάτι αχνοφαινόταν, άλλοτε όχι.

Κάπως έτσι ξεκίνησα να δω την Ευρυδίκη…  Ο μύθος, η κατάκτηση του Άδη, η επιλογή ζωής ή θανάτου… Μου ήταν ενδιαφέρον να δω πως θα δείξουν το θάνατο, πώς θα με πείσουν ότι εκεί είναι ο κάτω κόσμος. Ήμουν περίεργη να δω τον Ορφέα σε ένα σύγχρονο έργο, και ποιο τελικά θα είναι το νόημά του. Πίστευα πως θα έβλεπα μια σκληρή παράσταση, αφαιρετική, λιτή και τελικά δίχως νίκη του ανθρώπου. Γι άλλη μια φορά, σε σύγχρονο έργο θα παρακολουθούσα τη ματαιότητα  της ύπαρξης. Έτσι νόμιζα…

Είδα την παράσταση τέσσερις φορές, τη λάτρεψα. Ο άνθρωπος σε αυτό το έργο, δεν παλεύει για να νικήσει. Ο άνθρωπος είναι ήδη νικητής, επειδή έζησε.

Μπήκαμε στην αίθουσα, οι ηθοποιοί ήταν ήδη στη σκηνή… Το έργο , μια σύγχρονη ματιά στο μύθο, ή μάλλον καλύτερα στην απομυθοποίηση, στον αποσυμβολισμό…

Ο Ορφέας και η Ευρυδίκη στην παραλία. Με ήχους , κινήσεις και βλέμματα από την αρχή νιώθουμε τον έρωτά τους… Από την αρχή βλέπουμε το χάσμα ανάμεσά τους.  Ο καλλιτέχνης που όλα τα βλέπει μέσα από τη μουσική, αέρινος, και η γυναίκα που συντηρεί τον κόσμο τούτο, γήινη. Ανάμεσά τους το νερό, το στοιχείο που τους δένει.

Υπάρχει στ αλήθεια νερό στη σκηνή. Μια μακρόστενη κατασκευή, αρκετά βαθιά, γεμάτη νερό, κατά πλάτος  της σκηνής , τη χωρίζει στα δύο.

Στην αρχή είναι η θάλασσα, κι ύστερα γίνεται ποτάμι… Ο ποταμός της λήθης, ο ποταμός του φευγιού…

Γύρω από αυτήν κατασκευή, γύρω από το τόσο νερό, (και πολλές  φορές μέσα του ) παίζουν, κυνηγιούνται, φοβούνται κι  αποφασίζουν οι ήρωες…  Η εναλλαγή των χρωμάτων (με τη βοήθεια από τα φώτα),τ ο καθρέφτισμα, η αντανάκλαση, ζωντανεύει το σημείο αυτό της σκηνής, το κάνει να μοιάζει σαν έναν ακόμα ρόλο που παίζεται από το ίδιο το στοιχείο.

Σκηνικά πολλά δεν έχει η παράσταση. Οι δύο κολώνες χρησιμοποιούνται ως σκάλες, και πάνω  στηρίζεται μία δεύτερη σκηνή,  το διαμέρισμα του άγνωστου επικίνδυνου άντρα από κει που η Ευρυδίκη πέφτει και νεκρή πια την ξαναβλέπουμε στον Άδη.

Μα η εναλλαγή επιπέδων (στη σκηνή, στο νερό, στην επάνω σκηνή κι αργότερα σε ένα ακόμα επίπεδο) δίνει μια αίσθηση πληθωρικότητας στην εικόνα. 

Σε συνδυασμό με τους έντονους φωτισμούς (από το θερμό κόκκινο στο ψυχρό λευκό  και σε ενδιάμεσους τόνους) νιώθουμε τη σκηνή γεμάτη και ότι συνεχώς αλλάζει.

Σε αυτό βοηθούν επίσης τα σκηνικά αντικείμενα.  

Οι ξαπλώστρες της παραλίας που μεταφέρονται, τα χαρτιά – γράμματα από:  το νεκρό πατέρα της Ευρυδίκης ,προς τη ζωντανή κόρη του, τον ζωντανό  Ορφέα προς τη νεκρή αγαπημένη, την αποφασισμένη νεκρή προς το ζωντανό πρώην σύζυγό της…  Τα γράμματα αυτά,  σύνδεσμοι δυνατοί,  συμβολισμοί ξεκάθαροι, μένουν πάνω στη σκηνή, συνδέουν σε όλη τη διάρκεια της παράστασης τους δύο κόσμους. Μας συνδέουν ζωντανούς και νεκρούς σε μια ατέρμονη επικοινωνία, μια αναζήτηση ουσίας, λόγων,  συναισθημάτων. Οι δεσμοί δεν κόβονται με το θάνατο. Οι δεσμοί κόβονται με τη λήθη. 

Κι ακόμα μένουν στη σκηνή, τούλια κομμάτια από το νυφικό , πούπουλα που πέφτουν –σα βροχή- σε μια μαγική στιγμή αγάπης του  ζευγαριού, η σακούλα, που καλύπτει το πρόσωπο του νεκρού πατέρα μέχρι να αποκαλυφθεί στην κόρη του . Κι όλα αυτά γεμίζουν σιγά σιγά, βαθιά την ψυχή μας, με ζέστη, αναμνήσεις από τους δικούς μας νεκρούς, αισθήματα από τις δικές μας αγάπες.

Μοναδικά όμορφο, αγαπημένο αντικείμενο, η βαλίτσα…

Φτάνοντας  η Ευρυδίκη στον Άδη,  ανοίγουν δυο πόρτες συρόμενες στον πίσω τοίχο της σκηνής (μέχρι εκείνη τη στιγμή νόμιζα πως ήταν ενιαίος τοίχος) , κι εμφανίζεται ένα ασανσέρ (λίγο πιο ψηλά από την υπόλοιπη σκηνή – το επιπλέον επίπεδο που προανέφερα). 

Και τότε μια ακόμα υπέροχη εικόνα… Ανοίγει το ασανσέρ, και μέσα η Ευρυδίκη, κρατώντας μια βαλίτσα και μια ομπρέλα ανοιχτή  , καθώς μέσα στο ασανσέρ βρέχει… Κι έρχεται προς τα εμάς, πηδώντας το ποτάμι που διασχίζει τη σκηνή… Μ ε την ομπρέλα και τη βαλίτσα.

Τη βαλίτσα που ανοίγει κι έχει γύρω γύρω φωτάκια μικρά, πορτοκαλί, ζεστά, μια αίσθηση ανάμνησης , και μια κούκλα που μοιάζει με τη νεκρή νύφη Ευρυδίκη.  Μια βαλίτσα άδεια και μια βαλίτσα γεμάτη από μια ζωή, από αναμνήσεις, από εμπειρίες, εικόνες και σκέψεις…

Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς… Δεν θα μπορούσε ο νεκρός να μην πάρει μαζί του ό,τι έζησε… Ή θα μπορούσε;  Να πάρει ακριβώς αυτό: Στην ουσία, τίποτα! Παρά μονάχα τον εαυτό του – νεκρό…

Στη παράσταση, μέρος του σκηνικού, μέρος του έργου, είναι η ζωντανή μουσική. Το πιάνο, οι κιθάρες, ένα μεγάλο έγχορδο όργανο (που θ α μάθω πως το λένε… θα ρωτήσω σήμερα που θα ξαναπάω) τοποθετημένα στο χώρο , έτσι κι αλλιώς, μιλάμε για τον Ορφέα, που το όνομά του έμεινε στους αιώνες θυμίζοντας πάντα μουσική.

Και μαζί οι μουσικοί, που είναι και ηθοποιοί: Οι πέτρες του Άδη, Ο επικίνδυνος άγνωστος άντρας. Με τις υπέροχες φωνές, τους ήχους (πόσους ήχους τελικά έχουμε μέσα μας, πόσους τόνους μπορεί να παράγει ένα ανθρώπινο όν…)γεμίζουν, εξελίσσουν, «ντύνουν»

τις πράξεις και τις εικόνες.

Πλεγμένα μαζί με όλα τα σκηνικά, πλεγμένα σαν κισσός που ανεβαίνει στο δέντρο της παράστασης, τα κουστούμια. Οι Πέτρες, σαν αρχαίος χορός που παρουσιάζεται στο μεσαίωνα  , αποτρέπουνε αλλά και γεύονται όμορφα το θάνατο. Μαύρα ,μπαρόκ, μεγάλα, εντυπωσιακά και ταυτόχρονα κομψά, υπέροχα, σχέδια υψηλής ραπτικής … Ρούχα και περούκες, μακιγιάζ, ονειρικά και εφιαλτικά μαζί.

Όλοι οι ρόλοι , ντυμένοι  με στυλ…  λίγο άλλης εποχής - τότε που το κουστούμι άξιζε. Ύφασμα ακριβό και σχέδιο λεπτομερές που αναδεικνύει το σώμα σε μεγαλόπρεπο ναό  της ψυχής.

Ναι, είναι μια παράσταση που το κάθε κομμάτι συμπληρώνει το επόμενο. Ένας κύκλος… τίποτα μόνο του δεν είναι αρκετό, όμως  όλα μαζί είναι το Όλον. Το σύνολο.

Κι ύστερα είναι οι ηθοποιοί… Δεν είναι ρόλοι, δεν είναι άνθρωποι. Κάτι πιο βαθύ, κάτι από μέσα μας, είναι το κομμάτι του καθενός μας. Ή τα κομμάτια τα δικά μου…

Η γυναίκα που θέλω να είμαι, απλή, ενημερωμένη, γήινη, καθημερινή…

Ο καλλιτέχνης που χρειάζομαι μόνο ένα σταθερό σημείο να πατώ , κι αυτό είναι η αγάπη,  κι έπειτα απογειώνομαι, περπατάω στα σύννεφα, οδηγούμαι στα σύμπαντα κι οσφραίνομαι τα μηνύματα των ουρανών…

Ο γονιός που δεν κόβει τη σύνδεση (ή το Link…) με το παιδί του…

Ο απαίσιος ενδιαφέρων  άντρας  που γυρνώ διψασμένη για περιπέτεια κι «ανθρώπους ενδιαφέροντες»

Οι πέτρες, σταθερές , ν αι έχω κι αυτό το κομμάτι μέσα μου, που με κρατά και μου φωνάζει να μην…  Και ουρλιάζει συχνά, «απαγορεύεται»

Κι ο Άρχοντας του Κάτω Κόσμου…

Δεν τον περίμενα έτσι… Νόμιζα πιο μεγάλος, πιο σοβαρός, πιο τρομακτικός, απαίσιος θα ήτανε… Αλλά, είναι κάτι άλλο, διαφορετικό… Πρέπει να σκοτώσω πολλές προκαταλήψεις μέσα μου, και τελικά να αποδεχτώ πως ο Άρχοντας του Κάτω Κόσμου είναι τελικά ένα παιχνίδι…   Είναι κάτι που απλά μας επισκιάζει, μας κρύβει τον ήλιο.  Είναι δηλαδή κάτι ακόμα πιο τρομακτικό, γιατί δεν πιάνεται. Γιατί με το να Μην  Είναι , δεν μπορείς να πολεμήσεις. Δεν μπορείς ν α κερδίσεις. Ποιος είναι τελικά ο αληθινός αντίπαλος; Ποιον πρέπει να νικήσεις, σε ποιον να απευθυνθείς , ποιον ν α προκαλέσεις.

Η στιγμή που ο Ορφέας ανοίγει τις πύλες του Άδη, είναι απλή , λιτή. Ακούγεται εύκολο να ξαναπάρει την Ευρυδίκη. Ο Άρχων του δίνει την πιο απλή οδηγία: «Απλώς προχώρα μπροστά και μην γυρίσεις να την κοιτάξεις μέχρι να βγείτε στο φως» Και του δίνει την οδηγία αυτή, σε μια εμφάνιση «ντίσκο», τύπου Michael  Jackson. Κι έτσι το Παιχνίδι υπερίσχυσε του Ανθρώπου.  Η νεκρή επιλέγει να μείνει νεκρή.

Οι επιλογές… όλο το έργο βασίζεται στις επιλογές. Επιλογή της καρδιάς, της θύμησης, της επικοινωνίας, ο τρόπος να βρίσκεις πώς θα φτάσεις εκεί που θέλεις. Και ο φόβος… Η άρνηση και η αποδοχή.

Μα πάνω απ όλα,  Είμαι το νερό.  Ο πρωταγωνιστής της παράστασης.  Ίσως αν δεν υπήρχε  πραγματικό νερό στη σκηνή, να ήταν πιο εύκολο. Να αποδεσμευόμουν α από το συναίσθημα που ήταν διάχυτο όσες φορές κι αν είδα την παράσταση, και να μπορούσα ως θεατής να ταυτιστώ με τους ήρωες. 

Όμως , δεν τα κατάφερα. Ένιωθα να μπαίνω στην ουσία του υγρού στοιχειού:  τη θεραπευτική (όταν ξεδιψά την ξαναμμένη από το χορό Ευρυδίκη), την ερωτική (τότε που μέσα του βουτά το αιώνιο θηλυκό για να προσελκύσει το αρσενικό στον δικό τους μοναδικό χορό), την ενωτική (όταν μέσα στο ασανσέρ βρέχει κι αυτές οι κάθετες υγρές γραμμές, ενώνουν το πάνω με το κάτω), τη χαοτική (η στιγμή του ξεπλύματος, της λήθης) και κυρίως αυτήν την ουσία της ροής.

Όμορφη παράσταση στ αλήθεια. Γεμάτη, πλήρης. Το κείμενο σύγχρονο, κι όμως με το ρομαντισμό του παλιού…  Σύμβολα, συμβολισμοί παντού…  Στα σκηνικά, στα κουστούμια, στους φωτισμούς, στους σχηματισμούς των ηθοποιών, στα σώματα. Συνδυασμός καρδιάς και νου. Σε κάνει να νιώθεις και να σκέφτεσαι ταυτόχρονα…  όπως θα έπρεπε να κάνουν κι όλοι οι μεγάλοι έρωτες. Να συν-κινούν το μέσα μας.

Κι είναι περίεργο. Κάτι αόρατο  μας ενώνει. Μια ενέργεια μας συμπαρασύρει.  Καταλύεται το όριο σκηνής- πλατείας, ηθοποιών – θεατών, παράστασης -πραγματικής ζωής.

Αναρωτιέμαι πώς  να νιώθουν όσοι παίζουν εδώ. Πόσο εύκολο, πόσο δύσκολο τους είναι…

Σίγουρα είναι μια παράσταση που χρειάζεται πολυτάλαντους ηθοποιούς. Παίζουν μουσική, τραγουδάνε, χορεύουν, υποκρίνονται. Όλοι –όλα. Το πιο εκπληκτικό είναι ο τρόπος που χειρίζονται τα σώματά τους.  Πόσο ο Ορφέας κάποια στιγμή γίνεται μόνο δάχτυλα μακριά που γεννάνε μουσική. Πόσο ο  νεκρός-πατέρας ξαναγίνεται έμβρυο – ξαναγεννιέται προς στιγμήν, μέσα από το γέλιο και τις αναμνήσεις. Πόσο ο απαίσιος ενδιαφέρων  άντρας  με μια αμυδρή σχεδόν αδιόρατη κίνηση, δείχνει τον πόθο του στην Ευρυδίκη.

Και φυσικά οι Πέτρες… Δεν είναι που τα κορίτσια είναι τόσο ευλύγιστα, με φωνές που μαγεύουν ( είναι κάποιοι  από τους ήχους που σα να σε δένουν, όσο κι αν είναι αποκρουστικοί, είναι στ αλήθεια μαγεία) . Είναι, που και οι τρεις έχουν κάτι… Σαν να μπήκαν πραγματικά στην ψυχή της πέτρας και να της έδωσαν μορφή, λόγια, συναισθήματα, έκφραση. Αυτό που νόμιζα χωρίς ζωή, το βλέπω μπροστά μου να ζωντανεύει.

Κι ίσως όλα αυτά να είναι λόγια, σκέψεις, αναλύσεις συναισθημάτων, εικόνων  και σκηνικών δράσεων. Κι ίσως να με πλημμύρισε αυτή η παράσταση τόσο, που τελικά να μην μπόρεσα να δω «αντικειμενικά» : Θετικά κι αρνητικά , όμορφα κι άσχημα, κι άλλους τέτοιους δυισμούς της πραγματικότητας .

Μα δε με νοιάζει.  Μου είναι αρκετό που αυτή η  παράσταση μου έδωσε ξανά την ομορφιά του θεάτρου. Που είπα πως ναι, υπάρχει επανά-σταση. Πως σε αυτήν την εποχή, της κρίσης, της κατάλυσης, της αναδόμησης, το Καινούριο έρχεται. Η Τέχνη κι αυτήν την φορά κάνει θαρρετά το καθήκον της και είναι εδώ. Μας στηρίζει. Μας γεμίζει. Είναι το εφαλτήριο για το νέο κόσμο που εγκαθιδρύουμε, στα απομεινάρια των παλιών καιρών.

Αυτό που με νοιάζει, αυτό που με εντυπωσίασε, είναι πως μέρες μετά από την παράσταση, σιγοτραγουδάω ακόμα τα υπέροχα τραγούδια της, περπατάω ακόμα στους ρυθμούς της.

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ:

Έχω φίλους πολλούς. Παλιούς συμμαθητές, συνεργάτες, νέους συμμαθητές, εσωτεριστές, άθεους, θρήσκους, χορευτές, ταβλαδόρους, κουλτουριάρηδες και μη, μαθητές και δασκάλους, πρώην Παναθηναϊκούς… και πολλούς άλλους…

Κι ήθελα στον καθένα να γράψω ένα γράμμα.

Έτσι, επειδή είναι γιορτές, επειδή είμαι εγώ, επειδή είναι εκείνοι…

Κι ήθελα να το σφραγίσω με βουλοκέρι.
Μόλις το ανοίξουν , να μην μπορούν να το ξανακλείσουν.
Ό,τι κι αν τους γράψω να ξεφύγει απ το χαρτί και να χωθεί στην καρδιά τους.

Ήθελα να πιάσω έναν έναν και να ξαναγελάσουμε παρέα… Γιατί στη ζωή μου γέλασα πολύ…. Με όλους. Πάντα γελούσαμε. Κι όταν πέφταμε, ξεκαρδιζόμασταν, κι ας πόναγε ο άλλος… Το πολύ πολύ να βοηθούσαμε να ξανασηκωθεί… Και όλοι μας ξανασηκωθήκαμε.

Κι ήθελα να αρχίσουμε ξανά να κλαίμε… Πόσο κλάψαμε Θεέ μου… Τόσα δάκρυα που στέγνωσαν ή που κατέβηκαν στη γη…. Τόσο νερό… Κι ακόμα έχουμε μέσα μας μπόλικο…

Οι αγκαλιές…. Όλη η ζωή μας, μια αγκαλιά. Πάντα ένιωθα άβολα σε μια απλή χειραψία… Προτιμώ το χειροφίλημα. Τουλάχιστον γίνεται κάτι εκεί…

Παιδιά, σύζυγοι, πρώην, νυν, εραστές, θάνατοι , γεννήσεις. Αυτή ήταν η ζωή μας…

Γίναμε όλοι όλα.

Τόσο πολύ αγάπησα τον κόσμο, που πια σ όλα τα ονόματα απαντώ.

Είμαι η Ελένη, η Τζίνα, η Τζέσυ, η Αθηνά, η Μανουέλα, η Ειρήνη, η Γιάννα, η Κική, η Ιωάννα, η Βασιλική, η Μαρία, η Καλλιόπη, η Κατερίνα, η Μαρίζα, η Δήμητρα, η Αγγελική, η Μίνα, η Μιρέλλα (που τη θυμήθηκα… ελπίζω ν α είσαι καλά), η Ελεάννα, η Σοφία, η Αλεξάνδρα, η Ακριβή, η Γεωργία, η Λούσυ, η Μαριλένα, η Ευτυχία, και πολλές πολλές ακόμα…

Αλλά είμαι και ο Γιάννης, ο Δημήτρης, ο Κώστας, ο Χρήστος, ο Ντίνος, ο Παναγιώτης, ο Τάκης, ο Βαγγέλης, ο Γιώργος, ο Ηλίας, ο Πέτρος, ο Αλέξης, ο Θανάσης, ο Παντελής, ο Νίκος, ο Διαμαντής, ο Δημοσθένης, ο Σπύρος, και τόσοι άλλοι….

Σε όλους μου τους φίλους, (Δόξα τω Θεώ, είστε τόσοι πολλοί και γι αυτό δεν μπόρεσα να γράψω στον καθένα χώρια) εύχομαι κάθε ευτυχία. Να θυμάστε πως είμαστε όλοι μαζί πάνω σ αυτή τη γη. Να θυμάστε πως είμαστε πολλοί, αλυσίδα φτιάχνουμε και τυλίγουμε τον κόσμο πολλές φορές. Και τον πάμε όπου θέλουμε εμείς!

Μας αγαπάω !

Χριστουγεννιάτικες στιγμές στο Ρέον

Κάπως έτσι περάσαμε... 

Κόντρα στο φόβο και την ανασφάλεια. 

Μ ε πολλή χρυσόσκονη, με κατασκευές και δώρα, 

χαμογελώντας κι ευτυχείς που και φέτος καταφέραμε να σκορπίσουμε χαρά.

Καλά Χριστούγεννα να έχουμε!

Ρωμαίος και Ιουλιέτα για δύο - Trailer

Imiskoumpria-Ta Xristougenna Shmainoun

Τελευταίο Χριστουγεννιάτικο εργαστήρι για φέτος!

Το τελευταίο μας Χριστουγεννιάτικο Εργαστηρι για φέτος!
Ελάτε την Πέμπτη για μια εορταστική βραδιά!
Αφού φτιάξουμε το γούρι μας, 

θα πιούμε ζεστο Χριστουγεννιάτικο κρασί, και θα ανταλλάξουμε γλυκες ευχές

Ο δήμιος του έρωτα - παρουσίαση του έργου

Χριστουγεννιάτικες κατασκευές στο ΑΙΕ

Χριστούγεννα στο Ρέον, στα Βριλήσσια!

όταν αγαπάς αυτό που κάνεις, είναι πάντα όμορφο....

ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ με PDF: ο εύκολος τρόπος να δημιουργείτε στο σπίτι σας... (το πρώτο pdf δωρεάν!)

Το πρώτο μας PDF «Δημιουργίες για όλους» είναι έτοιμο!

 

οι οδηγίες για το πρώτο αυτό pdf  είναι δωρεάν. 

Εάν σας ενδιαφέρει στείλτε μου το mail σας στο : xanthiet@otenet.gr 

για να σας στειλω το αρχείο.

Με την καινούρια αυτή υπηρεσία από το Ρέον, θέλω να φέρω σε όλους τη χαρά της δημιουργίας.

Στην κρίσιμη αυτή κατάσταση, είναι όμορφο να μπορούμε να βρίσκουμε χαρά, να χαλαρώνουμε, να διασκεδάζουμε,

φτιάχνοντας εικαστικά αντικείμενα, για να διακοσμήσουμε, να ανανεώσουμε το χώρο μας,

ή να κάνουμε χειροποίητα δώρα στους φίλους μας, φτιαγμένα από εμάς, με πολύ μεράκι και αγάπη..

Οι κατασκευές μας θα είναι βατές σε όλες τις ηλικίες 

(ίσως σε κάποιες να χρειάζεται και η βοήθεια του γονιού)

Και θα φροντίσουμε να έχουν ελάχιστο κόστος κατασκευής.

Τα PDF κατασκευής, κοστίζουν 5€ το ένα.

Από την Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου, θα μπορείτε να απολαύσετε και μια σειρά 

από εορταστικές κάρτες.

Αγοράζετε το pdf  με 2€ και μπορείτε να τις τυπώσετε όσες φορές θέλετε 

και σε ό,τι χαρτί προτιμάτε.

Θα χαρώ πολύ να αξιοποιήσετε αυτήν την υπηρεσία,

ώστε στο δικό σας χώρο, τον ελεύθερο χρόνο σας να τον περνάτε δημιουργικά, όμορφα, καλλιτεχνικά.

Και φυσικά, το Ρέον είναι πάντα ανοιχτό

για όποιον θέλει να περάσει για καφεδάκι και κουβεντούλα

γύρω από τα πολιτιστικά και καλλιτεχνικά μας δρώμενα.

ΣΤΟ ΡΕΟΝ ΜΠΟΡΕΊΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

·         ΝΑ ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΙΣ ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΕΝΗΛΙΚΩΝ ή ΕΦΗΒΩΝ.

·         ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΤΕ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ,                                                                                                                                                                                                                                                                              ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΘΑ ΦΎΓΕΤΕ ΜΕ ΕΤΟΙΜΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ (π.χ. κοσμήματα, μάσκες, εποχιακά, …)

·         ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΤΕ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

·         ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥ (κάθε Κυριακή στις 19.00)

·         ΝΑ ΠΑΡΑΓΓΕΙΛΕΤΕ ΣΚΗΝΙΚΑ, ΚΟΥΣΤΟΥΜΙΑ, ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ

·         ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ: ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΕΙΤΕ ΣΤΟΛΙΔΙΑ ΚΑΙ ΓΟΥΡΙΑ ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΑΠΟ 6 € - ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΡΕΟΝ!

Βριλήσσια: Χειροποίητα δώρα - γούρια - στολίδια

Στολίδια και Γούρια στο Ρέον απο 5ευρώ!

«ΕΥΡΥΔΙΚΗ» της Sarah Ruhl ή «Ένα μιούζικαλ στον Άδη»

www.poreiatheatre.com/gr/performances/current/eyrydiki/

Μια παράσταση.
Ένας άλλος κόσμος...
Ο πανω και ο κάτω....

Στην τόση βία της εποχής μας, κάτι βαθύ... συναίσθημα, μελωδία, γέλιο και δάκρυ.

Υπέροχα κουστούμια, τα σκηνικα  (ευρηματικά, λιτά) μαζί με τα φώτα αναδεικνύουν την πληθωρικότητα των κουστουμιών.

Φωνές... φωνές... φωνές.... γεμίζουν, πλουτίζουν, ενωνουν, τις λέξεις με το θεατή...

 και μετά.... η παράσταση.

Ολοι... ήταν πολλοί ή ένας;;;

ένας άρχοντας (του κάτω κόσμου) με την απόλυτη εξουσία....

Η λήθη, το νερό της λησμονιάς...

Η ζωή μας... μας ξέχασαν, θα τους ξεχάσουμε, αλλά θα έιναι τυπωμένοι στην καρδιά μας.

Και ο φόβος....

Μια παράσταση που σε κρατάει δεμένη μαζί της ώρες....

Tis Arnis to nero - Stavros Siolas

Βριλήσσια: Χριστουγεννιάτικα στεφάνια! Αυτήν την Τετάρτη 21 /11

Αυτήν την Τετάρτη στο Ρέον: (18.30 - 20.30)

Φτιάχνουμε στεφάνια απο φυσικά υλικά, 

σπόρους, αποξηραμένα, γάζες, σπάγγους, χρυσόσκονες και πολλά πολλά ακόμα υλικά!

Βριλήσσια: Χριστουγεννιάτικες κατασκευές στο Ρέον:

Βριλήσσια: Χριστουγεννιάτικες κατασκευές και άλλα...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΤΟΥ 2012…..

 ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ 2013

για όσους δηλώσουν μέχρι την Κυριακή  18/11 σε κάποιο-α σεμινάριο-α , το κόστος διαμορφώνεται ως εξής: 1 σεμινάριο:25€ / 2 σεμινάρια 45€ / 3 σεμινάρια 50€

Χριστουγεννιάτικα, θέατρο, τεχνικές, διαλογισμοι: ό,τι μας αρέσει το κάνουμε στο Ρέον!

Αυτή η εβδομάδα στο Ρέον:

Τετάρτη 13/11: 18.30-20.30 Χρσιοτυγεννιάτικα στολίδια

Σάββατο 17/11: 11.00-13.00 Χριστουγεννιάτικα σπιτάκια (δωρεάν)

Σάββατο 17/11: 16.30-18.30 πρώτη γνωριμάι με τη θεατρική ομάδα εφήβων: τσάι- καφές και κουλουράκια!!! (επίσημη έναρξη στις 24/11)

Κυριακή 18/11: 11.00-15.00 Decoupage: η τεχνικη΄της χαρτοπετσέτας, στο Ανοιχτό ίδρυμα Εκπαίδευσης

Κυριακή 18/11: 19.00-20.00: Διαλογισμός στις δίδυμες καρδιες (είσοδος ελεύθερη)

δωρεάν σεμινάριο: Χριστουγεννιάτικα σπιτάκια

Ξεκινάμε τα Χριστουγεννιάτικα εργαστηρια!

Κάτι άρχισε ν αλλάζει, νικήσαμε!

Τελικά, ο Ίκαρος έπεσε, επειδή τα φτερά δεν ήταν δικά του...

Με δανεικά χρήματα ζήσαμε,
με τα μάτια των άλλων βλέπαμε,
με όνειρα κι ελπίδες χτισμένα απο πριν, μεγαλώσαμε...

Κι όμως το είδα να συμβαίνει.

Να μοχθείς να γεννηθούν δικά σου οράματα
Ν'  ανοίγει η ψυχή σφαιρικά
Να περνάς απο σύννεφα κι ουρανούς, άλλοτε παίζοντας,
άλλοτε πλησιάζοντας τη γη
κι άλλοτ ε σκάβοντας τα Τάρταρα

Και να ΄ρχεται η στιγμή,
που μόνος περνάς μέσα α π τον κύκλο
Κι αρχίζει το χρωμα σου ν αλλάζει
Αρχίζουν οι αισθήσεις να καίγονται
Επιστρέφεις εκέι, μα πάντα ένα βήμα πιο πέρα.

Γίνεσαι χρυσός
πλησιάζεις στον ήλιο
και βλέπεις το απλό κι αυτονόητο:

Ο μεγάλος ζωοδότης πλανήτης φωτός,
δεν είναι παρά άνθρωποι προπλασμένοι,
Όντα που λάμψανε
και το φως τους τύφλωσε, υπέταξε,
η ενέργειά τους μετακίνσηε το σύμπαν.

Δνε έλκεσαι πια
έλκεις και βασιλεύεις.

Μέρες Μαγείας στο Ρέον (αυτην την Κυριακή 11-11 : Κουτί Ευχών)

Αυτήν την Κυριακή, που οι αριθμοί είναι με το μέρος μας...

Φτιάχνουμε το κουτί των ευχών μας.

Το ενεργοποιούμε με θετική διάθεση και κρύβουμε σ αυτό τις μύχιες επιθυμίες μας.

*Εγγραφές για τη μέρα μαγείας στο Ρέον, μέχρι το Σάββατο το πρωί στις 10.00 

*Κόστος σεμιναρίου: 25€+ΦΠΑ

*Εγαλεία κα υλικά περιλαμβάνονται στο κόστος

Μαθήματα στο Ρέον: Αρκεί η δική σας πρόθεση!

Αρκεί η δική σας πρόθεση 

να αφιερώσετε δύο ώρες στη δημιουργική πλευρά του εαυτού σας.

Μετά θα έχετε :

• τουλάχιστον ένα αντικείμενο που θα το έχετε φτιάξει εσείς.
• καλή διάθεση, δύναμη και κουράγιο για την υπόλοιπη ημέρα.
• πληθώρα ιδεών και λύσεων

Αρκεί η δική σας πρόθεση να ξεφύγετε, να μάθετε, να περάσετε καλά, 

να καλλιτεχνήσετε, να αλλάξετε τη διάθεσή σας!

 Ετοιμαστείτε για τα τμήματα Χριστουγεννιάτικων δώρων - στολιδιών!!!