Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

ΖΩΗ

Κατάλαβες τώρα τι έγινε;

Βρεθήκαμε 20 μέρες μετά το γάμο σου να πούμε τα νέα μας...

και μου είπες πώς τρεις ημέρες αργότερα, μπήκες στο χειρουργείο....
Κι ύστερα πως πήγατε ταξιδάκι Ιταλία...
Και μετά πως απολύθηκες.
Αλλά έτσι κι αλλιώς, υπάρχει κάποια καινούρια συνεργασία ...
Βέβαια σου χρωστάνε ακόμα χρήματα...
Και η γιαγιά... παραλίγο να τη χάσετε...
Α!!! πήρατε καινούριο καναπε!!! διπλα απ τ ο τζάκι!!! Για να κοιμάστε εκεί αγκαλια....

Κι ύστερα σου είπα πως έχασα έναν καλό  μου φίλο...
Αλλά είχα ένα καινούριο άνοιγμα στα επαγγελματικά μου.
Κι έπειτα πως πήγα στο χωριό -πρώτη φορά- και μάζεψα ελιές.
Κι ο πατέρας μου... άρχισαν τα πρώτα σημάδια...
Ευτυχώς το σκυλάκι μας, ό,τι κι αν του κάνουμε, έρχεται να κοιμηθεί στα πόδια μας...
Βέβαια με τα παιδιά συζητάμε ακόμα ό,τι μας πόνεσε....
Α! Θα τα καταφέρω φέτος να πάρω πτυχίο...

Κι ήθελα να ήταν κάπου κρυμμένη μια κάμερα...
και κάποια χρόνια μετά, να ξανάβλεπα τη σημερινή μας συνάντηση,
χωρίς ήχο, σαν ταινία βουβή παλιά- ασπρόμαυρη...
Να βλεπα μόνο εκφράσεις...
Μάτια που βούρκωσαν, χείλη που γέλασαν, χέρια που έφταναν τον καφέ μέχρι το στόμα....

Και δε σου είπα το καλύτερο:

Την Κυριακή που μας πέρασε, είχαμε γιορτή...
Κι ήμασταν όλοι γύρω απ το τραπέζι ....



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου