Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ:



Έχω φίλους πολλούς. Παλιούς συμμαθητές, συνεργάτες, νέους συμμαθητές, εσωτεριστές, άθεους, θρήσκους, χορευτές, ταβλαδόρους, κουλτουριάρηδες και μη, μαθητές και δασκάλους, πρώην Παναθηναϊκούς… και πολλούς άλλους…

Κι ήθελα στον καθένα να γράψω ένα γράμμα.

Έτσι, επειδή είναι γιορτές, επειδή είμαι εγώ, επειδή είναι εκείνοι…

Κι ήθελα να το σφραγίσω με βουλοκέρι.
Μόλις το ανοίξουν , να μην μπορούν να το ξανακλείσουν.
Ό,τι κι αν τους γράψω να ξεφύγει απ το χαρτί και να χωθεί στην καρδιά τους.

Ήθελα να πιάσω έναν έναν και να ξαναγελάσουμε παρέα… Γιατί στη ζωή μου γέλασα πολύ…. Με όλους. Πάντα γελούσαμε. Κι όταν πέφταμε, ξεκαρδιζόμασταν, κι ας πόναγε ο άλλος… Το πολύ πολύ να βοηθούσαμε να ξανασηκωθεί… Και όλοι μας ξανασηκωθήκαμε.

Κι ήθελα να αρχίσουμε ξανά να κλαίμε… Πόσο κλάψαμε Θεέ μου… Τόσα δάκρυα που στέγνωσαν ή που κατέβηκαν στη γη…. Τόσο νερό… Κι ακόμα έχουμε μέσα μας μπόλικο…

Οι αγκαλιές…. Όλη η ζωή μας, μια αγκαλιά. Πάντα ένιωθα άβολα σε μια απλή χειραψία… Προτιμώ το χειροφίλημα. Τουλάχιστον γίνεται κάτι εκεί…

Παιδιά, σύζυγοι, πρώην, νυν, εραστές, θάνατοι , γεννήσεις. Αυτή ήταν η ζωή μας…

Γίναμε όλοι όλα.

Τόσο πολύ αγάπησα τον κόσμο, που πια σ όλα τα ονόματα απαντώ.

Είμαι η Ελένη, η Τζίνα, η Τζέσυ, η Αθηνά, η Μανουέλα, η Ειρήνη, η Γιάννα, η Κική, η Ιωάννα, η Βασιλική, η Μαρία, η Καλλιόπη, η Κατερίνα, η Μαρίζα, η Δήμητρα, η Αγγελική, η Μίνα, η Μιρέλλα (που τη θυμήθηκα… ελπίζω ν α είσαι καλά), η Ελεάννα, η Σοφία, η Αλεξάνδρα, η Ακριβή, η Γεωργία, η Λούσυ, η Μαριλένα, η Ευτυχία, και πολλές πολλές ακόμα…

Αλλά είμαι και ο Γιάννης, ο Δημήτρης, ο Κώστας, ο Χρήστος, ο Ντίνος, ο Παναγιώτης, ο Τάκης, ο Βαγγέλης, ο Γιώργος, ο Ηλίας, ο Πέτρος, ο Αλέξης, ο Θανάσης, ο Παντελής, ο Νίκος, ο Διαμαντής, ο Δημοσθένης, ο Σπύρος, και τόσοι άλλοι….

Σε όλους μου τους φίλους, (Δόξα τω Θεώ, είστε τόσοι πολλοί και γι αυτό δεν μπόρεσα να γράψω στον καθένα χώρια) εύχομαι κάθε ευτυχία. Να θυμάστε πως είμαστε όλοι μαζί πάνω σ αυτή τη γη. Να θυμάστε πως είμαστε πολλοί, αλυσίδα φτιάχνουμε και τυλίγουμε τον κόσμο πολλές φορές. Και τον πάμε όπου θέλουμε εμείς!

Μας αγαπάω !

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου