Γιατί δεν θα κατέβω στοΣύνταγμα

Τόσα χρόνια εναντιώνομαι σε μια παγιωμένη κοινή συνείδηση.

Οι φίλοι μ αγαπάνε, με θεωρούν άνθρωπο καλό, αλλά λίγο "αλαφροίσκιωτο", λίγο "εκτός":

"Καλό παιδί, αλλά με τα οικονομικά πρέπει να το δεις λίγο άλλιώς...¨εχεις παιδιά να μεγαλώσεις. " 

Το καλύτερο το έχω ακούσει απο αγαπημένους συγγενείς:

"Τι βλακεία έκανες που άφησες την οικογενειακή επιχέιρηση και δεν κράτησες  έστω ένα ποσοστό.

Να βρεις δουλειά σ ένα γραφείο, να έχεις έναν σταθερό μισθό"...

Κι επειδή τώρα όλα αυτά , αυτά που έπρεπε κι εγώ ν α έιχα, χάνονται, αποφασίσαμε ν α ξεσηκωθούμε ως έθνος....

Η επανάσταση του 1821, προετοιμαζόταν δεκαετίες ολόκληρες. Ένας Φεραίος, μια Φιλική Εταιρία, ένας Υψηλάντης... Μα τοτε υπήρχε πίστη, σε ιδανικά, σε ανώτερες πνευματικές καταστάσεις, στην Ελευθερία... Και πάλι, με το αίμα μας την υπογράψαμε...

Τώρα επαναστατούμε για να μη χάσουμε τα οικονομικά κεκτημένα, την ευκολία, κι ίσως τελικά την ασφάλεια του "σταθερού" μας πλαισίου...

Όσα χρόνια ζω, "επαναστατώ" καθημερινά σε ό,τι δε μου ταιριάζει. Το πολεμάω. Δε βγήκα αλώβητη απο κανέναν πόλεμο, κάποιους τους νίκησα, κάποιους όχι. Μα, είτε νικήτρια, έιτε ηττημένη, είμαι  πάντα αληθινή. Δεν βολέυτηκα, δεν κούρνιασα στη ζεστασιά. Μέρα με τη μέρα, ψάχνω πιο βαθιά, την Αλήθεια, την Ουσία. Μέσα απο τις πράξεις μου, αθόρυβα, προσπαθώ για έναν καλύτερο κόσμο. 

Η δική μου στάση, η προσωπική μου επανα-σταση έρχεται μέσα α πο το Νου, την Καρδιά, τον Πολιτισμό, την Εκπαίδευση, τη Φιλοσοφία... Είναι καθημερινή πρακτική προσωπικής εξέλιξης.

Η δική σας επανασταση, δε μου δίνει λόγο για να την υποστηρίξω....

Η δική σας επανασταση, υπάρχει επειδή σας ξεβολεύουν, επειδή σας έταξαν και δε σας έδωσαν, επειδή οι τσεπες και τα ταμεία άδειασαν.

'Οταν η δική σας επανασταση, αποκτήσει Λάβαρο και Ιδέα, θα γίνει και δική μου.